خلاصه
"چطور می توانی کسی را دیوانه خطاب کنی، اگر او حتی خودسرانه افراد دیگر را نمی کشد؟" او در حالی که یک تخته شکلات در یکی از دستانش گرفته بود گفت. مایوزومی آزاکا، متکبر، دل سرد، خورنده ی خودخواه، همچنین یک دختر چهارده ساله با قدرت های ماوراء طبیعی است. چتر کاغذی قرمزش را در دست گرفته بود، با لباس گوتیک لولیتا، به من لبخند زد. لبخندی که به نظر می رسد مرا به ناامیدی عمیق تری وارد می کند. و سپس در زیر شکوفه های گیلاس، او به من گفت: "کنار من بمان." یک فانتزی مرموز بی رحمانه و دردناک، زشت و زیبا در شرف شروع است!
