سال‌ها قبل از جنگ یک ساله، شرکت زیونیک در حال توسعه نوع جدیدی از ربات‌های پایلوت (که بعداً به لباس‌های موبایل تبدیل شد) با استفاده از راکتور گرما هسته‌ای محافظت شده با ذرات مینوسکی به عنوان منبع انرژی بود. به دلایل ایمنی و محرمانه، پروژه به Hosioka واگذار شد، یک کارخانه کوچک فولادی که در نگاه اول به طرز مضحکی به نظر می رسید.
