خلاصه
در اواسط قرن بیست و یکم، یک شبکه کامپیوتری جهانی یکپارچه، بسیاری از امور جهان را مدیریت می کند. یک ارتقاء نرم‌افزار بزرگ پیشنهادی – یک هوش مصنوعی – به سیستم درجه بی‌سابقه‌ای از قدرت تصمیم‌گیری مستقل می‌دهد، اما سؤالات جدی در رابطه با اینکه چقدر می‌توان به طور ایمن به یک هوش غیرانسانی کنترل کرد، مطرح می‌شود. به منظور ارزیابی کاملتر این سیستم، یک زیستگاه ایستگاه فضایی جدید - جهانی در مینیاتور - برای استقرار سیستم کاملاً عملیاتی به نام اسپارتاکوس ساخته شده است. سپس می‌توان به این دنیای کوچک در یک سری آزمایش‌های فزاینده برای ارزیابی پاسخ‌ها و قابلیت‌های سیستم «حمله» کرد. اگر اسپارتاکوس از کنترل خارج شود، سیستم را می توان خاموش کرد و ایستگاه را نابود کرد... مگر اینکه اسپارتاکوس تصمیم بگیرد امور را در دست بگیرد و نبرد را به زمین برساند.
