ناتوانی سیا تودوین در پاسخ به یک سوال او را بی نهایت ناامید کرده است: "چرا نمی توانم دوست دختر پیدا کنم؟" او بهترین نمرات را می گیرد، نسبتاً ورزشکار است و علیرغم نظر متواضعانه اش، نسبتاً خوش قیافه است. با این حال، در تمام 16 سال زندگی خود، او هرگز یک بار دوست دختر نداشته است. هر بار که به داشتن یکی نزدیک می شود، خاطرات تلخی برایش باقی می ماند. او که از شکست های گذشته خسته شده است، برای خود یک هدف تعیین می کند: بالاخره در دوران دبیرستان یک دوست دختر پیدا کند! با این حال، آنچه به راحتی برای دیگران به دست می آید، به زودی برای سیا، که بی تجربگی و ناهنجاری های اجتماعی او مبارزه اش را بیشتر می کند، تبدیل به یک کار سخت می شود. با این وجود، او بر اساس اعتقاد محض خود مبنی بر اینکه دوست دختر همان چیزی است که واقعاً به آن نیاز دارد، تصمیم می گیرد بدون توجه به احتمال کم، سرباز شود. اما همانطور که به جلو می رود، خود سفر ممکن است بیش از هر آینه ای به او بازتابی از خودش بدهد.
