خلاصه
شینجورو مامیا به عنوان مومیایی کار می کند - حرفه ای که جامعه ژاپنی آن را به دلیل سنت های مذهبی و عدم تقاضا برای خدمات "نجس" می داند. او با انگیزه اشتیاق خود برای حفظ حیثیت متوفی، خود را به سبک زندگی طرد شده ای که با شغلش می آید کنار گذاشته است. اگرچه مشتریان او کم هستند، اما او بسیار ماهر است. شینجورو از فرصت‌ها برای نشان دادن توانایی خود برای تبدیل جسد به حالتی که باعث می‌شود یکی از عزیزانش باور کند که فقط در آرامش می‌خوابند، ابایی ندارد. شیگشوشی روابط روانی ظریف بین زندگی، مرگ، از دست دادن و سوگواری را بررسی می کند. با هر مومیایی کردن، شینجورو زیبایی درونی متوفی را زنده می کند تا به عزیزانشان فرصتی دهد تا به درستی خداحافظی کنند.
