خلاصه
اگر بتوان حدود دو یا چند سال از خاطرات یک فرد را (که روی نمایشگر بصری برای دیدن همگان نمایش داده می شود) پس از مرگ فرد از مغز استخراج کرد، چه؟ مطمئناً برای حل پرونده های سخت قتل مفید خواهد بود زیرا خاطرات آخرین لحظات قربانیان را نشان می دهد. اما به چه قیمتی؟ وقتی غریبه ها در خصوصی ترین خاطرات مردگان به آن می پردازند، چه می شود؟ در مورد تأثیراتی که این تصاویر ممکن است بر افرادی داشته باشند که شغلشان مستلزم گذر از ذهن قاتلان روان پریش و تجربه احساسات و عواطف این قاتلان در هنگام پوست و کنده شدن شکم قربانیانشان است، چه می شود؟ در The Top Secret، شیمیزو-سنسی ایده نمایش مجدد تصاویر خاطرات متوفیان را از مغز آنها بررسی می کند.
