وقتی به هوش آمدم، خودم را در یک بازی اتوم دیدم. سریع به سمت نابودی می رفتم. هیچ فرقی نداشت که پایان خوب باشد یا بد. من تبدیل به شخصیتی شدم که به عنوان "ماریبل طوفان"، دختر یک خانواده شجره نامه شناخته می شود. علیرغم داشتن سطح بی نظیری از زیبایی، من بدترین شخصیت را داشتم، شخصیت یک بدجنس. با این وجود، من هوشیار بودم، اما نتوانستم هیچ اقدامی انجام دهم زیرا کاملاً در حالت خودکار بودم. در اولین بازی، من به شدت آشفته بودم. در بازی دوم، من ناامید بودم. در دور سوم، من قبلا تسلیم شده بودم. و حالا دور پنجم به پایان رسیده است. برای دور ششم به دلایلی دختری جوان شده بودم و توانایی حرکت و حرف زدن را دوباره به دست آوردم. آه، این چه لعنتی است؟
