خلاصه
با تنظیم Edo، ما می دانیم که هر چه یک شهر ثروتمندتر رشد کند، افراد بیشتری جمع می شوند و به عنوان یک عارضه جانبی، بذرهای اختلاف بیشتری را می توان به راحتی پیدا کرد. در یک دست ما شوسوکه، شاگرد «تقریباً» تنبل یک تاجر با دهان نسبتاً بزرگ است که در مهارتهای مکالمه و خواندن نیات مردم بسیار ماهر است. از سوی دیگر، ما ری، و یاماتو نادشیکو مهربان را داریم که در واقع یک شمشیرزن خبره است که زندگی خود را وقف مهارت های خود کرده است، که به عنوان یک بنری یا دست مزدور (جک همه حرفه ها) کار می کند. این دو چه وجه اشتراکی دارند؟ خوب، علاوه بر سوابق بسیار جالب خود، ما می دانیم که آن دو در واقع نسبت به یک شخص، که تاجر "مربی" شووسوکه و صاحبخانه ری است، کاملاً مدیون هستند.